Co to jest unia personalna? Pod pojęciem unii personalnej rozumiemy związek co najmniej dwóch państw, które mają wspólny organ władzy, wspólnego króla bądź prezydenta. Ważnym faktem jest to, że państwa związane takim rodzajem unii zachowują swoją odrębność polityczną (czasem również ustrojową).
W historii zarówno Polski, jak i Europy, można doszukać się wielu przykładów połączenia państw za sprawą unii personalnej. Tylko w samej polskiej przeszłości można wymienić połączenia z np.: Czechami, Węgrami, Litwą czy Szwecją. Za sprawą wspólnego władcy łączyły się także Czechy i Węgry, Anglia i Holandia, Francja i Włochy czy Szwecja i Norwegia. Bardzo znane były również Unia kalmarska (Dania, Szwecja i Norwegia) czy unie Cesarstwa Rzymsko-Niemieckiego z innymi państwami.
Obecnie również mamy do czynienia z instytucją unii personalnej. Najbardziej popularny (i najliczniejszy) będzie tutaj związek byłych kolonii brytyjskich, na czele z królową Elżbietą II, która włada m.in.: Wielką Brytanią, Australią, Nową Zelandią, Kanadą, Antiquą i Barbudą, Bahamami, Jamajką czy Barbadosem. Innymi przykładami będą: Stolica Apostolska i Watykan (głową państw jest Papież Franciszek), Francja i Andora (Emmanuel Macron jest odpowiednio prezydentem i współksięciem) oraz Stany Zjednoczone, Mariany Północne i Portoryko (na czele stoi Donald Trump).
W przeszłości unie personalne były bardzo popularne, obecnie jest ich zdecydowanie mniej, ale nadal występują. Jest to związane z rodzajem ustroju w poszczególnych państwach – mamy mniej monarchii niż kiedyś.
